Δύο είναι τα γεγονότα που σημάδεψαν τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα. Από την μια η συμφωνία Κυβέρνησης – Γιούνκερ που δείχνει ότι επιμένουν στην προσπάθεια να επιβάλουν τα ανελέητα μέτρα του Μνημονίου Νο 2. Και από την άλλη η τεράστια συγκέτρωση των δεκάδων χιλιάδων ακτιβιστών, εργαζομένων και νεολαίων στο Σύνταγμα και στις άλλες πλατείες σ΄όλη την Ελλάδα που δείχνει ότι η απαίτηση «τις τράπεζες, Πάρτε το μνηνόνιο και φύγετε» είναι μαζικό ρεύμα. Το ερώτημα όμως που γεννιέται είναι το με ποιόν τρόπο αυτή η απαίτηση θα γίνει πράξη.
Σε κυβερνητικό επίπεδο επικρατεί πανικός και ταραχή. Γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι όποια συμφωνία και αν κάνουν με την Τρόικα, όσα δάνεια και αν εξασφαλίσουν, όσους νέους φόρους, περικοπές μισθών και συντάξεων επιβάλλουν, και όσους δημόσιους οργανισμούς και επιχειρήσεις ξεπουλήσουν, δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα της κρίσης χρέους. Το Ελληνικό δημόσιο έχει πληρώσει από το 1985 μέχρι σήμερα 628,1 δισεκατομμύρια για τοκοχρεολύσια, δηλαδή πάνω από διπλάσια από το δημόσιο χρέος. Αλλά αντί να ξεχρεώσει χρωστάει σήμερα πολύ περισσότερα. Γι΄ αυτό και το μνημόνιο το περσινό αλλά και το νέο οδηγεί σε όλο και πιο βαθιά αδιέξοδα. Όλα αυτά όμως δεν τους κάνουν λιγότερο επικίνδυνους. Η κυβέρνηση εξαπολύει μια τεράστια πολιτική επίθεση στην Αριστερά, και τα παπαγαλάκια τους στα δελτία των 8 επιτίθενται στα συνδικάτα, προσπαθώντας έτσι να ελέγξουν την αγανάκτηση του κόσμου και να τσακίσουν την οποιαδήποτε οργανωμένη δύναμη που αντιστέκεται.
Αυτή η έκρηξη αγανάκτησης και οργής που πανικοβάλει την κυβέρνηση είναι που ανάγκασε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να προχωρήσουν σε 24ώρη απεργία στις ΔΕΚΟ 9 Ιούνη και σε 24ώρη πανελλαδική πανεργατική στις 15 Ιούνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου